নলিনী প্ৰভা ডেকা, এগৰাকী লেখিকা, কবি, গল্পকাৰ, নাট্যকাৰ, অভিনেত্ৰী, সমাজ কৰ্মী হিচাপে বহুমুখী অৱদানৰ বাবে অসমীয়া সাহিত্য আৰু সংস্কৃতিৰ এগৰাকী অগ্ৰণী ব্যক্তি আছিল। পাঁচ দশকজুৰা তেওঁৰ এই সুন্দৰ যাত্ৰাত নাৰী আৰু শিশুৰ বাবে এগৰাকী শক্তিশালী কণ্ঠস্বৰ হিচাপে পৰিগণিত হোৱাৰ লগতে অসমৰ চহকী সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যৰ সংৰক্ষণ আৰু প্ৰসাৰৰ বাবেও কাম কৰে।

তেওঁৰ স্বামী প্ৰখ্যাত পণ্ডিত ভবানন্দ ডেকাৰ সৈতে পৰম্পৰাগত অসমীয়া জীৱনশৈলী, সাহিত্য, শিল্প, ৰীতি-নীতিৰ ওপৰত বিস্তৃত গৱেষণাৰ সহ-নেতৃত্বাধীন। তেওঁলোকে একেলগে তাঁতশাল ব্যৱহাৰ কৰি পৰম্পৰাগত বয়ন আৰু গ্ৰাম্য অসমীয়া পৰিচয়ৰ ঢেকী-প্ৰতীকৰ ব্যৱহাৰৰ দৰে থলুৱা প্ৰথাৰ তাৎপৰ্য বজাই ৰাখিবলৈ কাম কৰিছিল।অসমীয়া সংস্কৃতিৰ প্ৰতি তেওঁৰ সমৰ্পণ কেৱল সাহিত্যত সীমাবদ্ধ নাছিল, তেখেতে লোকসংগীত, থলুৱা ৰন্ধন শৈলী আৰু বস্ত্ৰশিল্পৰ উদযাপনক সক্ৰিয়ভাৱে উৎসাহিত কৰিছিল।

ফুল নামৰ শিশু আলোচনী এখনৰ সম্পাদিকা আৰু প্ৰকাশক হিচাপে কাম কৰা প্ৰথমগৰাকী মহিলা, যাৰ জৰিয়তে তেওঁ যুৱ পাঠকক অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল। অল ইণ্ডিয়া ৰেডিঅ’ৰ দ্বাৰা সম্প্ৰচাৰিত তেওঁৰ বহু ৰেডিঅ’ নাটকত নাৰী আৰু শিশু সম্পৰ্কীয় বিষয়সমূহ সংবেদনশীলভাৱে সম্বোধন কৰি অসমীয়া সমাজত বহু সন্মান লাভ কৰিছিল।

অসম সাহিত্য সভাই দিয়া মান্যতা আৰু আৰু দ্য আছাম ট্ৰিবিউনৰ দৰে প্ৰকাশনে তেওঁৰ অপৰিসীম সাংস্কৃতিক আৰু অৰ্থনৈতিক অৱদানৰ বাবে প্ৰশংসা কৰা নলিনী প্ৰভা ডেকা এগৰাকী লেখিকাতকৈও তেওঁ আছিল এক সাংস্কৃতিক সংস্থা। তেওঁৰ লেখা, খিলঞ্জীয়া পৰম্পৰাৰ পোষকতা, আৰু সাহিত্য আৰু সংবাদ মাধ্যমৰ মহিলাসকলৰ বাবে পথপ্ৰদৰ্শক হিচাপে তেওঁৰ ভূমিকাই সকলোকে অনুপ্ৰাণিত কৰি আহিছে।