অচ্যুত লহকৰ, যাক ভ্ৰাম্যমান থিয়েটাৰৰ পিতৃ বুলি জনা যায়।জীৱনৰ বহু বছৰ অশেষ কষ্ট সাধন কৰি অসমৰ ইতিহাসত ১৯৬৩ চনৰ ২ অক্টোবৰত নটৰাজ থিয়েটাৰৰ জৰিয়তে জন্ম দিছিল অসম আৰু অসমীয়াৰ স্বাভিমান ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰ। আৰু আজিও এই ভ্ৰাম্যমান থিয়েটাৰ অসমীয়াৰ বাবে গৌৰৱ হৈ ৰৈছে।

মঞ্চ প্ৰভাকৰ’ হিচাপে খ্যাত এইগৰাকী মহীৰূহে ভ্ৰাম্যমাণ নাট্য জগতখনলৈ আগবঢ়োৱা অৱদান অসমৰ বাবে এক অমূল্য সম্পদ। ষাঠিৰ দশকত ‘নটৰাজ চিনে থিয়েটাৰ’ৰ জন্ম দি অচ্যুত লহকৰদেৱে নাট্য জগতত সৃষ্টি কৰিছিল এক নৱজাগৰণৰ, যাৰ ঢৌ আজিও অম্লান হৈ আছে।

কলিকতাত পঢ়ি থাকোঁতেই অচ্যুত লহকৰে মাহেকীয়া আলোচনী 'দীপাৱলী' সম্পাদনা আৰু প্ৰকাশ কৰিছিল। ১৯৫২ চনত 'আৱাহন'ৰদ্বাৰা অনুপ্ৰাণিত এই আলোচনীখন প্ৰথম প্ৰকাশ পাইছিল।

নটৰাজ থিয়েটাৰ হৈছে প্ৰথম অসমীয়া ভ্ৰাম্যমাণ থিয়েটাৰ। বৰপেটা জিলাৰ পাঠশালা নগৰত ১৯৬৩ চনত এই ভ্ৰাম্যমাণ নাট্যদলটো গঢ় লৈ উঠিছিল। তেওঁ শব্দ মেচিন আৰু পোহৰৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ডেজলিং আৰ্টলৈকে সকলোতে গুৰুত্ব দি ট্ৰেভেল অপেৰাৰ পৰা পৃথক এটা মোবাইল শ্ব’ সৃষ্টি কৰিছিল। এক প্ৰকাৰৰ আধুনিক কলা কৌশল ব্যৱহাৰ কৰি তেওঁ মোবাইল জগতখনক এক অনন্য মাত্ৰা দিবলৈ সক্ষম হৈছিল। আধুনিকতাৰ প্ৰয়োজন অনুভৱ কৰিও তেওঁ নাটকৰ মৌলিকতাক অধিক অগ্ৰাধিকাৰ দিছিল। এই অনুষ্ঠানটোৰ যোগেদি তেখেতে বহু শিল্পীৰ পেছাদাৰী দিশটো টনকিয়াল কৰি ৰখাত গুৰুত্ব দিছিল।

অচ্যুত লহকৰে নিজৰ আত্মজীৱনীত উল্লেখ কৰিছিল যে অপেৰাৰ কিছুমান বস্তু তেখেতে ভাল পোৱা নাছিল আৰু সেইকেইটা সলনি কৰিবলৈ এটা নতুন অনুষ্ঠানৰ জন্ম হ'ল। তেখেতে ভাল নোপোৱা বিষয় কেইটা আছিল পুৰুষৰ দ্বাৰা নাৰী চৰিত্ৰৰ অভিনয়, ভাষাৰ ভুল উচ্চাৰণ, সুৰত গঁথা সংলাপ আৰু অনূদিত নাটকৰ পয়োভৰ, য'ত অসমৰ পটভূমি ব্যৱহাৰ কৰা হোৱা নাছিল।আজি থিয়েটাৰে কেৱল গাঁও-চহৰৰ মানুহক আকৰ্ষণ কৰাই নহয়, চলচ্চিত্ৰ তাৰকাসকলো ইয়াৰ অংশ হ’ব বিচাৰে। বহুতো জনপ্ৰিয় শিল্পীসকলে শ্ব'ৰ বাবে সংগীত দিয়া দেখা যায়। 

অতুল চন্দ্ৰ হাজৰিকা বঁটা'ৰে সন্মানিত অচ্যুত লহকৰ ২০১৬ৰ ১২ জুনত পাঠশালাত তেখেতৰ মৃত্যু হয়।