দেশৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামৰ ইতিহাসত অসমে গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল। ভাৰতৰ এই পূব অংশত ১৯ শতিকাৰ প্ৰথমাৰ্ধত প্ৰথমবাৰৰ বাবে ব্ৰিটিছ বিৰোধী উত্থান ঘটিছিল। ১৮২৬ চনত  ইয়াণ্ডাবু সন্ধিৰ পিছত অসমখন প্রত্যক্ষ ব্ৰিটিছৰ আধিপতাৰ অধীনলৈ আহিছিল। তেতিয়াৰ পৰা অসমৰ বহু স্বাধীনতাপ্রেমী লোকে বিদেশী আধিপত্যৰ পৰা মুক্ত হোৱা অনুভৱ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল।

অসমৰ সামাজিক-ৰাজনৈতিক দৃশ্যপট:

ভাৰতৰ উত্তৰ-পূবৰ ৰাজ্য অসমে এক সমৃদ্ধ সাংস্কৃতিক ঐতিহ্য আৰু বিদেশী আক্ৰমণকাৰীৰ বিৰুদ্ধে প্ৰতিৰোধৰ ইতিহাস গৌৰৱান্বিত কৰে। ৰাজ্যখনৰ সুকীয়া ভৌগোলিক অৱস্থানে স্বাধীনতা আন্দোলনত জড়িত হোৱাৰ বাবে এক অনন্য পটভূমি প্ৰদান কৰিছিল। অসম ইয়াৰ বিভিন্ন জনসংখ্যাৰ বাবে জনাজাত আছিল, যাৰ ভিতৰত আছে বিভিন্ন থলুৱা সম্প্ৰদায়, আৰু অঞ্চলটোৰ সামাজিক-ৰাজনৈতিক গতিশীলতাই স্বাধীনতাৰ সংগ্ৰামত জটিলতাৰ স্তৰ যোগ দিছিল।

অসমৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামীসকলৰ উত্থান:

উনবিংশ শতিকাৰ আৰম্ভণিতে অসমত ব্ৰিটিছ শাসনৰ বিৰুদ্ধে ভিন্নমতৰ বীজ ৰোপণ কৰা হৈছিল। গোপীনাথ বৰদলৈ, তৰুণ ৰাম ফুকন আৰু অম্বিকাগিৰি ৰয়ৰ দৰে নেতাসকলে অত্যাচাৰী নীতি আৰু স্থানীয় সম্পদৰ শোষণৰ বিৰুদ্ধে আন্দোলনৰ নেতৃত্ব দিছিল। তেওঁলোকৰ প্ৰচেষ্টাই এক বৃহত্তৰ আন্দোলনৰ ভেটি স্থাপন কৰিছিল যি ভাৰতৰ স্বাধীনতা সংগ্ৰামত গুৰুত্বপূৰ্ণ অৰিহণা যোগাব।

আইন অমান্য আৰু প্ৰতিবাদী আন্দোলন:

অসমত কেইবাটাও আইন অমান্য আৰু প্ৰতিবাদী আন্দোলন দেখা গৈছিল যিয়ে ব্ৰিটিছ শাসনৰ ভেটি কঁপাই তুলিছিল। ১৯২১ চনত কিংবদন্তি স্বাধীনতা সংগ্ৰামী বিষ্ণুপ্ৰিয়া দাসৰ নেতৃত্বত অসম বেংগল ৰেলৱে বৰ্জনে অহিংস প্ৰতিৰোধৰ শক্তি প্ৰদৰ্শন কৰিছিল। আন্দোলনটোৱে কেৱল ব্ৰিটিছ অৰ্থনৈতিক স্বাৰ্থত ব্যাঘাত জন্মাই নহয়, লগতে অসমবাসীৰ একতা আৰু সংকল্পও প্ৰদৰ্শন কৰিছিল।

ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনত ভূমিকা:

১৯৪২ চনৰ ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনই ভাৰতৰ স্বাধীনতাসংগ্ৰামৰ এক টাৰ্ণিং পইণ্ট চিহ্নিত কৰিছিল। এই আন্দোলনত অসমে এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল, গোপীনাথ বৰদলৈ আৰু তৰুণ ৰাম ফুকনৰ দৰে নেতাই প্ৰতিবাদ আৰু ধৰ্মঘটৰ নেতৃত্ব দিছিল। মহাত্মা গান্ধীয়ে অহিংস গণ প্ৰতিবাদৰ আহ্বান জনোৱাৰ দ্বাৰা অনুপ্ৰাণিত হৈ অসমৰ ৰাইজে ধৰ্মঘট, প্ৰদৰ্শন আৰু আইন অমান্যৰ কাৰ্যকলাপ আয়োজন কৰিছিল যিয়ে ব্ৰিটিছ প্ৰশাসনৰ যন্ত্ৰপাতি স্থবিৰ কৰি তুলিছিল।

সশস্ত্ৰ সংগ্ৰামত অৱদান:

যদিও অহিংস প্ৰতিৰোধ স্বাধীনতা আন্দোলনত অসমৰ ভূমিকাৰ এক আধাৰশিলা আছিল, অঞ্চলটোৱে ইয়াৰ সশস্ত্ৰ সংগ্ৰামৰ অংশো প্ৰত্যক্ষ কৰিছিল। ১৯৪২ চনত ব্ৰিটিছ বিৰোধী আন্দোলনৰ সময়ত ব্ৰিটিছৰ বিৰুদ্ধে সংগ্ৰামত "বীৰবালা" বুলি মৰমেৰে স্মৰণ কৰা কানাকলতা বৰুৱাই নিজৰ জীৱন ত্যাগ কৰিছিল। তাইৰ সাহসিকতা আৰু ত্যাগে প্ৰজন্মক অনুপ্ৰাণিত কৰি আছে।

অসমৰ ত্যাগ: এটা পাহৰি যোৱা অধ্যায়:

ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনৰ বহল বৰ্ণনাত অসমৰ জনসাধাৰণে কৰা অপৰিসীম ত্যাগপ্ৰায়ে অজ্ঞাত হৈ পৰে। ভাৰতৰ আন প্ৰান্তত দেশবাসীক সমৰ্থন কৰাত অসমবাসীৰ ভূমিকা এই উদ্দেশ্যৰ প্ৰতি তেওঁলোকৰ প্ৰতিশ্ৰুতিৰ প্ৰমাণ। বহুতো অসমকৰ্মীক ব্ৰিটিছ কৰ্তৃপক্ষই বন্দী কৰি কঠোৰ আচৰণৰ সন্মুখীন হৈছিল, তথাপিও তেওঁলোকৰ আত্মা অটুট আছিল।

স্বাধীনতাৰ পিছৰ অৱদান:

১৯৪৭ চনত ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনৰ সমাপ্তিয়ে ৰাষ্ট্ৰৰ বাবে এক নতুন যুগৰ আৰম্ভণি চিহ্নিত কৰিছিল। অসমে ৰাষ্ট্ৰ নিৰ্মাণ প্ৰক্ৰিয়াত গুৰুত্বপূৰ্ণ অৱদান আগবঢ়াই আহিছে। গোপীনাথ বৰদলৈয়ে, যাক প্ৰায়ে "লোকপ্ৰিয়" বুলি কোৱা হয়, অসমৰ ৰাজনৈতিক দৃশ্যপট গঢ়াত আৰু নতুনকৈ স্বাধীন ভাৰতত ইয়াৰ একত্ৰীকৰণ নিশ্চিত কৰাত এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰিছিল।

উপসংহাৰ:

ভাৰতৰ স্বাধীনতা আন্দোলনত অসমৰ ভূমিকা হৈছে স্থিতিস্থাপকতা, ত্যাগ আৰু সংকল্পৰ এক গাথা। অনন্য প্ৰত্যাহ্বান আৰু জটিলতাৰ সন্মুখীন হোৱা স্বত্বেও অসমৰ ৰাইজে স্বাধীনতাৰ সংগ্ৰামত দেশবাসীৰ সৈতে কান্ধত কান্ধ মিলাই থিয় দিছিল। আইন অমান্যৰ পৰা সশস্ত্ৰ প্ৰতিৰোধলৈকে, অসমৰ অৱদানে ভাৰতৰ ইতিহাসত এক অমলিন ছাপ পেলাইছে। যিহেতু আমি অসমী নায়কসকলৰ ত্যাগৰ কথা মনত ৰাখিছোঁ, তেওঁলোকৰ কাহিনীবোৰ যাতে অস্পষ্টতালৈ নাযায় আৰু অনাগত প্ৰজন্মক অনুপ্ৰাণিত কৰি থাকিব লাগে সেয়া নিশ্চিত কৰাটো অত্যাৱশ্যকীয়।