ডাৰ্ক মেটাৰ হৈছে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ আটাইতকৈ ৰহস্যময় পদাৰ্থ। ছায়াপথৰ ঘূৰ্ণন, গোটৰ গতি, আৰু সমগ্ৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সৰ্ববৃহৎ স্কেল-গাঁথনি ব্যাখ্যা কৰিবলৈ ইয়াৰ মাধ্যাকৰ্ষণীয় প্ৰভাৱবোৰ প্ৰয়োজনীয়। ডাৰ্ক মেটাৰ এনে কণাৰে গঠিত যি পোহৰ শোষণ, প্ৰতিফলন বা নিৰ্গত নকৰে, সেয়েহে বিদ্যুতচুম্বকীয় বিকিৰণ নিৰীক্ষণ কৰি সেইবোৰ চিনাক্ত কৰিব নোৱাৰি। ডাৰ্ক মেটাৰ হৈছে এনে সামগ্ৰী যাক পোনপটীয়াকৈ দেখা নাযায়। আমি জানো যে আমি পোনপটীয়াকৈ পৰ্যবেক্ষণ কৰিব পৰা বস্তুবোৰৰ ওপৰত ইয়াৰ প্ৰভাৱৰ বাবে ডাৰ্ক মেটাৰ বিদ্যমান। পদাৰ্থবিজ্ঞানী আৰু জ্যোতিৰ্বিজ্ঞানীসকলে নিৰ্ধাৰণ কৰিছে যে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ বেছিভাগ পদাৰ্থহৈছে "ডাৰ্ক মেটাৰ"- যাৰ অস্তিত্ব আমি ইয়াৰ মহাকৰ্ষণীয় প্ৰভাৱৰ পৰা অনুমান কৰোঁ কিন্তু বিদ্যুতচুম্বকীয় প্ৰভাৱৰ জৰিয়তে নহয় যেনে আমি সাধাৰণ, পৰিচিত পদাৰ্থৰ সৈতে বিচাৰি পাওঁ। পদাৰ্থ বিজ্ঞানৰ এটা সৰল ধাৰণা, ডাৰ্ক মেটাৰ তথাপিও আমাৰ মানৱীয় দৃষ্টিভংগীৰ বাবে আশ্বৰ্য্যকৰ হ'ব পাৰে। আমাৰ প্ৰত্যেকৰে পাঁচটা ইন্দ্ৰিয় আছে, যাৰ সকলোবোৰ বিদ্যুতচুম্বকীয় আন্তঃক্ৰিয়াত উৎপন্ন হয়। উদাহৰণ স্বৰূপে, দৃষ্টি পোহৰৰ প্ৰতি আমাৰ সংবেদনশীলতাৰ ওপৰত আধাৰিত: বিদ্যুতচুম্বকীয় তৰংগ যি এক নিৰ্দিষ্ট পৰিসৰৰ কম্পনাঙ্কৰ ভিতৰত থাকে। আমি যি বিষয়ৰ সৈতে পৰিচিত সেইটো চাব পাৰোঁ কিয়নো ইয়াক প্ৰস্তুত কৰা পৰমাণুবোৰে পোহৰ নিৰ্গত বা শোষণ কৰে। পৰমাণুত ইলেক্ট্ৰন আৰু প্ৰটনৰ দ্বাৰা কঢ়িয়াই অনা বৈদ্যুতিক মাচুলবোৰ আমি চাব পৰাৰ কাৰণ। অৱশ্যে পদাৰ্থ অপৰিহাৰ্যভাৱে পৰমাণুৰে গঠিত নহয়। ইয়াৰ বেছিভাগ সম্পূৰ্ণ পৃথক কিবা এটাৰে নিৰ্মিত হ'ব পাৰে। পদাৰ্থ হৈছে যিকোনো পদাৰ্থ যি সাধাৰণ পদাৰ্থৰ দৰে মাধ্যাকৰ্ষণৰ সৈতে আদান-প্ৰদান কৰে, উদাহৰণ স্বৰূপে ছায়াপথ আৰু ছায়াপথৰ গোটত গোট খাই পৰে।

বিজ্ঞানীসকলে দৃশ্যমান বস্তুৰ ওপৰত ইয়াৰ প্ৰভাৱবোৰ চাই ডাৰ্ক মেটাৰ অধ্যয়ন কৰে। বিজ্ঞানীসকলে বিশ্বাস কৰে যে ছায়াপথৰ ভিতৰত তৰাবোৰৰ অস্পষ্ট গতিৰ বাবে অন্ধকাৰ পদাৰ্থৰ কাৰণ হ'ব পাৰে। ডাৰ্ক মেটাৰৰ তথ্যৰ সন্ধানত কম্পিউটাৰে এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে। তেওঁলোকে বিজ্ঞানীসকলক আৰ্হি সৃষ্টি কৰিবলৈ অনুমতি দিয়ে যিয়ে ছায়াপথৰ আচৰণৰ ভৱিষ্যতবাণী কৰে। ডাৰ্ক মেটাৰৰ তথ্য সংগ্ৰহ কৰিবলৈ উপগ্ৰহসমূহো ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে। ১৯৯৭ চনত, হাবল স্পেচ টেলিস্কোপৰ ছবিএখনে (সোঁফালে দেখা গৈছিল) ছবিখনৰ সন্মুখভাগত আন এটা গোটৰ দ্বাৰা বেঁকা হৈ থকা দূৰৱৰ্তী ছায়াপথৰ গোটৰ পোহৰ প্ৰকাশ কৰিছিল। পোহৰ বেঁকা হোৱাৰ পদ্ধতিৰ ওপৰত আধাৰিত কৰি, বিজ্ঞানীসকলে অনুমান কৰিছিল যে সন্মুখৰ গোটটোৰ ভৰ গোটটোৰ দৃশ্যমান পদাৰ্থতকৈ ২৫০ গুণ বেছি। বিজ্ঞানীসকলে বিশ্বাস কৰে যে ক্লাষ্টাৰত থকা অন্ধকাৰ পদাৰ্থৰ বাবে অব্যক্ত ভৰ হয়।

বিজ্ঞানীসকলে প্ৰকৃততে অন্ধকাৰ পদাৰ্থ কি হ'ব পাৰে সেই বিষয়ে বহুত তত্ত্ব প্ৰস্তুত কৰিছে। কিছুমানে বিশ্বাস কৰে যে ই সাধাৰণ বস্তু যেনে ঠাণ্ডা গেছ, ডাঠ ছায়াপথ, বা বিশাল কম্প্যাক্ট হ’লো বস্তু হ'ব পাৰে (যাক এম.এ.চি.ও. বুলি কোৱা হয়, সেইবোৰত কৃষ্ণগহ্বৰ আৰু মুগা বামুণ অন্তৰ্ভুক্ত থাকিব)। আন বিজ্ঞানীসকলে বিশ্বাস কৰে যে ডাৰ্ক মেটাৰ অতি প্ৰাৰম্ভিক বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত সৃষ্টি হোৱা অদ্ভুত কণাৰে গঠিত হ'ব পাৰে। এনে কণাবোৰত অন্তৰ্ভুক্ত থাকিব পাৰে এক্সিয়ন, দুৰ্বলভাৱে বৃহৎ কণা (যাক ডব্লিউ.আই.এম.পি. বুলি কোৱা হয়), বা নিউট্ৰন।

বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ আকাৰ, আকৃতি আৰু ভৱিষ্যত বুজাৰ বাবে ডাৰ্ক মেটাৰ বুজাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত ডাৰ্ক মেটাৰৰ পৰিমাণে নিৰ্ধাৰণ কৰিব যে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ড খোলা আছে নে নাই (সম্প্ৰসাৰিত হৈ আছে), বন্ধ (এটা বিন্দুলৈ সম্প্ৰসাৰিত হয় আৰু তাৰ পিছত খহি পৰে) বা সমতল (সম্প্ৰসাৰিত হয় আৰু তাৰ পিছত ই সন্তুলনত উপনীত হ'লে বন্ধ হয়)। ডাৰ্ক মেটাৰ বুজি পোৱাটোৱে ছায়াপথ আৰু গোটবোৰৰ গঠন আৰু বিৱৰ্তননিশ্চিতভাৱে ব্যাখ্যা কৰাত সহায় কৰিব। এটা ছায়াপথ ঘূৰাৰ লগে লগে ইয়াক ফালি পেলাব লাগে। এনে নহয়, সেয়েহে কিবা এটাৱে ছায়াপথটো একেলগে ধৰি ৰাখিছে। কিবা এটা হৈছে মাধ্যাকৰ্ষণ; অৱশ্যে এইটো কৰিবলৈ প্ৰয়োজনীয় মাধ্যাকৰ্ষণৰ পৰিমাণ প্ৰচুৰ আৰু ছায়াপথৰ দৃশ্যমান পদাৰ্থৰ দ্বাৰা উৎপন্ন হ'ব নোৱাৰে।

জীৱনৰ অস্তিত্বৰ বাবে ডাৰ্ক মেটাৰৰ প্ৰয়োজন নেকি?

ডাৰ্ক মেটাৰ হৈছে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ আটাইতকৈ ৰহস্যময়, আদান-প্ৰদান নকৰা পদাৰ্থ। ছায়াপথৰ ঘূৰ্ণন, গোটৰ গতি, আৰু সমগ্ৰ বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ সৰ্ববৃহৎ স্কেল-গাঁথনি ব্যাখ্যা কৰিবলৈ ইয়াৰ মাধ্যাকৰ্ষণীয় প্ৰভাৱবোৰ প্ৰয়োজনীয়। কিন্তু সৰু স্কেলত, সৌৰজগতৰ গতি, পৃথিৱীৰ বিষয়, বা যিকোনো অৰ্থপূৰ্ণ উপায়েৰে মানুহৰ উৎপত্তি আৰু বিৱৰ্তনপ্ৰভাৱিত কৰিবলৈ ই অতি বিৰল আৰু বিস্তাৰিত। তথাপিও ডাৰ্ক মেটাৰে প্ৰদান কৰা মাধ্যাকৰ্ষণ হৈছে আমাৰ ছায়াপথক কেঁচা উপাদানবোৰ ধৰি ৰাখিবলৈ অনুমতি দিয়াৰ বাবে এক পৰম প্ৰয়োজনীয়তা যি আমাৰ দৰে জীৱন আৰু পৃথিৱীৰ দৰে গ্ৰহবোৰক একেবাৰে সম্ভৱ কৰি তুলিছিল। অন্ধকাৰ পদাৰ্থ অবিহনে, বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ জীৱনৰ কোনো লক্ষণ নাথাকিব।

আমি বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত লক্ষ্য কৰা পোহৰৰ ১০০% তৰা, কিন্তু ভৰৰ মাত্ৰ ২%। যেতিয়া আমি ছায়াপথ, গোট আৰু অধিকৰ গতিবোৰ চাওঁ, আমি দেখিবলৈ পাওঁ যে মহাকৰ্ষণীয় ভৰৰ পৰিমাণ পঞ্চাশৰ কাৰকৰ দ্বাৰা নক্ষত্ৰীয় ভৰতকৈ অধিক। অৱশ্যে, আপুনি ভাবিব পাৰে যে আন প্ৰকাৰৰ স্বাভাৱিক পদাৰ্থই এই পাৰ্থক্যৰ বাবে দায়ী হ'ব পাৰে। যি কি নহওক, আমি বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডত তৰাবোৰৰ উপৰিও আন বহুতো প্ৰকাৰৰ পদাৰ্থ আৱিষ্কাৰ কৰিছোঁ, যাৰ ভিতৰত আছে:

1/ বগা বামুণ, নিউট্ৰন তৰা আৰু কৃষ্ণগহ্বৰৰ দৰে নক্ষত্ৰীয় অৱশিষ্টাংশ।

2/ গ্ৰহাণু, গ্ৰহ আৰু ভৰথকা অন্যান্য বস্তুবোৰ তৰা হ'বলৈ অত্যাধিক কম (মুগা বামুণৰ দৰে)।

3/ ছায়াপথৰ ভিতৰত আৰু সেইবোৰৰ মাজৰ স্থানত নিৰপেক্ষ গেছ।

4/ পোহৰ-অৱৰোধকাৰী ধূলি আৰু নেবুলাচ অঞ্চল।

5/ আৰু আয়নাইজড প্লাজমা, বেছিভাগ আন্তঃছায়াপথীয় মাধ্যমত পোৱা যায়।

কিছুমান লোকে প্ৰথমে ডাৰ্ক মেটাৰৰ বিষয়ে শুনি হতাশ অনুভৱ কৰে। আমি নেদেখা বস্তু এটাত কেনেকৈ থাকিব পাৰোঁ? অন্ততঃ কোপাৰনিকান বিপ্লৱৰ পৰা, মানুহে বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ গঠনত তেওঁলোকৰ অকেন্দ্ৰিকতা স্বীকাৰ কৰিবলৈ সাজু থাকিব লাগে। তথাপিও যেতিয়াই মানুহে নতুন পৰিপ্ৰেক্ষিতত ইয়াৰ বিষয়ে শিকে, বহুতে বিভ্ৰান্ত বা আচৰিত হয়। আমি দেখা বিষয়টো ৱেই একমাত্ৰ প্ৰকাৰৰ বিষয় হ'ব লাগে তাৰ কোনো কাৰণ নাই। ডাৰ্ক মেটাৰৰ অস্তিত্ব আশা কৰা হ'ব পাৰে আৰু আমি জনা সকলোবোৰৰ সৈতে সামঞ্জস্যপূৰ্ণ। সম্ভৱতঃ নামটোত কিছু বিভ্ৰান্তি আছে। ডাৰ্ক মেটাৰক সঁচাকৈয়ে স্বচ্ছ পদাৰ্থ বুলি ক'ব লাগে কিয়নো সকলো স্বচ্ছ বস্তুৰ দৰে, পোহৰ ইয়াৰ মাজেৰে পাৰ হৈ যায়। তথাপিও, ইয়াৰ প্ৰকৃতি স্বচ্ছতাৰ পৰা বহু দূৰত। পদাৰ্থবিজ্ঞানী আৰু জ্যোতিৰ্বিজ্ঞানীসকলে অধিক মৌলিক স্তৰত বুজিব বিচাৰে যে প্ৰকৃততে অন্ধকাৰ পদাৰ্থ কি। ই এক নতুন প্ৰকাৰৰ মৌলিক কণাৰে গঠিত নে ইয়াত কোনো অদৃশ্য, সংহত বস্তু থাকে, যেনে কৃষ্ণগহ্বৰ? যদি ই এটা কণা, মাধ্যাকৰ্ষণৰ বাহিৰে, চিনাকি পদাৰ্থৰ সৈতে ইয়াৰ কোনো (যদিও অতি দুৰ্বল) আন্তঃক্ৰিয়া আছে নেকি? সেই কণাটোৰ নিজৰ সৈতে কোনো আন্তঃক্ৰিয়া আছে নেকি যি আমাৰ ইন্দ্ৰিয়ৰ বাবে অদৃশ্য হ'ব? এনে কণাৰ একাধিক প্ৰকাৰ আছে নেকি? এই কণাবোৰৰ যিকোনো এটাৰ কোনো ধৰণৰ আন্তঃক্ৰিয়া আছে নেকি?