29 March, Fri 2024
support@thecriticalscript.com
Blog image

ভাৰতৰ ৫ খন ৰহস্যমযয়ী ঠাই

17 Aug,2022 06:36 PM, by: Ankita Gogoi
1 minute read Total views: 1092
0 Like 0.0

ভাৰতৰ আটাইতকৈ ৰহস্যময় ঠাইবোৰৰ বিষয়ে জানিব বিচাৰেনে? য়াত ভিন্ন ধৰণৰ ঠাই পোৱা যায়। চহৰৰ পৰা মন্দিৰ আৰু পাহাৰলৈকে এই পৰম আৰু অনন্য গন্তব্যস্থানসমূহৰ বিষয়ে কেৱল আপুনি কল্পনাহে কৰিব পাৰে। ভাৰত ৰহস্যৰ দেশ আৰু ইয়াত, আমি ইয়াৰ কিছুমান অতি ৰহস্যময় স্থানত গভীৰভাৱে পুতি থোৱা গোপন কথাবোৰ উন্মোচন কৰা হৈছে। এই ঠাইবোৰে আপোনাক আচৰিত কৰি তুলিব পাৰে। এইসমূহ ঠাইৰ পৰা যুক্তি আৰু বিজ্ঞানক অৱমাননা কৰা গন্তব্যস্থানলৈকে ভাৰতবৰ্ষ এনে আশ্চৰ্য্যৰে ভৰি আছে যিয়ে আপোনাক মন্ত্ৰমুগ্ধ কৰি পেলাব।

প্ৰসংগটো ভালদৰে নিৰ্ধাৰণ কৰি, ইয়াত ভাৰতৰ শীৰ্ষ ৫খন টা ৰহস্যময় স্থাৰ কথা বিবেচনা কৰা হৈছে:


কোডিনহি, কেৰেলা – দ্য টাউন অৱ টুইনছ


ৰহস্যৰে ভৰপূৰ এই পৃথিৱী। অৱশ্যে সময়ে সময়ে বহুতো ৰহস্যও উন্মোচিত হৈছে। কিন্তু, বহুতৰ ৰহস্য আজিলৈকে সমাধান কৰিব পৰা নগ’ল। আজি আমি আপোনালোকক ক’ম ভাৰতৰ এনে এখন গাওঁৰ কথা, যাৰ ৰহস্য আজিলৈকে সমাধান কৰিব পৰা নগ’ল। ডাঙৰ ডাঙৰ ডাক্তৰ সকলেও এই সত্যৰ বিষয়ে জানি আচৰিত হয়। কেৰেলাৰ মালাপুৰম জিলাত অৱস্থিত এই গাঁওখনৰ নাম কোডিনহি। এই মুছলমান সংখ্যাগৰিষ্ঠ গাঁওখনৰ মুঠ ২০০০ টা পৰিয়াল বাস কৰে। এই গাঁৱৰ বিশেষত্ব হ’ল গাঁওখন যমজ সন্তান জন্মৰ সংখ্যাৰ বাবে যথেষ্ট পৰিচিত। গাঁওবাসীৰ মতে যমজ সন্তান জন্ম দিয়াৰ এই প্ৰক্ৰিয়াটো ৭০ বছৰ পূৰ্বে আৰম্ভ হৈছিল। এই গাঁৱত ২২০ টাতকৈও অধিক যমজ সন্তান আছে। গোটেই পৃথিৱীত ১০০০ টা কেঁচুৱাৰ বাবে ৪ টা যমজ সন্তান জন্ম হয়, কিন্তু এই ৰহস্যময়ী গাওঁখনত ১০০০ টা কেঁচুৱাৰ বাবে ৪৫ টা কেঁচুৱা জন্ম হয়। গড় হিচাপত ই সমগ্ৰ বিশ্বতে দ্বিতীয় আৰু এছিয়াত প্ৰথম। ভাৰতত জন্ম হোৱা যমজ সন্তানৰ জন্মৰ হাৰতকৈ এই গাঁৱত যমজ সন্তানৰ জন্মৰ হাৰ বহু বেছি। বছৰ বছৰ পাৰ হৈ যোৱাৰ লগে লগে কোডিনহিত যমজ যোৰাৰ সংখ্যা ক্ৰমাগতভাৱে বৃদ্ধি পাইছে। এই গাঁৱৰ ৮৫% জনসংখ্যা মুছলমান, কিন্তু এনে নহয় যে হিন্দু পৰিয়ালত যমজ সন্তান জন্ম নহয়। 

কোৱা হয় যে জাৰ্মানী আৰু ব্ৰিটেইনৰ যৌথ অধ্যয়ন দল এটাও এই ৰহস্য সমাধানৰ বাবে ইয়ালৈ আহিছিল। অধ্যয়নৰ বাবে মানুহৰ ডি এন এও লোৱা হৈছিল। কিন্তু, আজিলৈকে প্ৰকৃত কাৰণটো কোনেও বুজি পোৱা নাই। গতিকে, যদি আপুনি কেৰেলাৰ প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য্য অন্বেষণ কৰিবলৈ ওলাই যায়, তেন্তে হয়তো ভাৰতৰ অন্যতম ৰহস্যময় ঠাইলৈ বাটভ্ৰম কৰাৰ কথা চিন্তা কৰিব পাৰে।


ভাংগাৰ দুৰ্গ, ৰাজস্থান


ভাৰতত ভ্ৰমণ কৰিবলগীয়া শীৰ্ষ ৰহস্যময় স্থানসমূহৰ যিকোনো তালিকা ৰাজস্থানৰ ভংগড় দুৰ্গৰ উল্লেখ নকৰিলে অসম্পূৰ্ণ হ’ব বুলি ক’লেও অতিৰঞ্জিত নহয়। ভাৰতীয় প্ৰত্নতাত্ত্বিক জৰীপে সূৰ্যাস্তৰ পিছত পৰ্যটকক সেই স্থানত প্ৰৱেশ কৰাত নিষেধাজ্ঞা আৰোপ কৰা এই দুৰ্গটো, নিঃসন্দেহে, ভাৰতৰ আটাইতকৈ ৰহস্যময় ঠাই। এসময়ত কাৰ্যকলাপেৰে ভৰা এখন ব্যস্ত চহৰ, এতিয়া পৰিত্যক্ত হৈ থিয় হৈ আছে এই দুৰ্গটো। আপোনালোকক কওঁ যে ভংগৰ দুৰ্গ নিৰ্মাণ কৰিছিল অম্বৰৰ কচৱাহা ৰজা ভগৱন্ত সিংহই। তেওঁ ১৫৭৩ চনত কনিষ্ঠ পুত্ৰ মাধো সিংহৰ বাবে এই দুৰ্গ নিৰ্মাণ কৰিছিল। মাধো সিংহৰ ভাতৃ আছিল মানসিং, যি মোগল সম্ৰাট আকবৰৰ সেনাপতি আছিল।

বিশ্বাস কৰা হয় যে এই দুৰ্গটোক অভিশাপ দিয়া এজন সন্ন্যাসীৰ আত্মা আছে। গুৰু বালু নাথ নামৰ এজন সন্ন্যাসীয়ে ইয়াত ধ্যান কৰিছিল। তেতিয়া ৰজাই ইয়ালৈ আহি তাক যাবলৈ অনুৰোধ কৰিলে কাৰণ তেওঁ ইয়াত এটা দুৰ্গ নিৰ্মাণ কৰিব বিচাৰিছিল। সন্ন্যাসীজনে ক’লে যে মাটিত দুৰ্গ নিৰ্মাণ কৰিব পাৰি, কিন্তু দুৰ্গৰ ছাঁ তেওঁৰ জুপুৰিটোৰ ওপৰত পৰিব নালাগে। ৰজাই এনে নহ’ব বুলি আশ্বাস দিলে কিন্তু সেয়াই হ’ল। তেতিয়াৰ পৰা ইয়াত অতি কম সংখ্যক লোকে বসতি স্থাপন কৰিছে। দুৰ্গৰ আশে-পাশে থকা সকলো ঘৰৰ চাল নাই। ইয়াৰ কাৰণো মানুহে কেৱল অভিশাপ বুলি গণ্য কৰে। দাবী কৰা হৈছে যে পূৰ্বতে যিসকল লোকে খালী হৈ থকা ধ্বংসাৱশেষত চাল নিৰ্মাণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, তেওঁলোকৰ সকলোৰে মৃত্যু হৈছিল। কোৱা হয় যে তান্ত্ৰিকগৰাকীৰ মৃত্যুৰ পিছত ৰাজকুমাৰীকে ধৰি কোনো ভাঙঘৰ বাসিন্দাই পৰৱৰ্তী সূৰ্য্যটো দেখা নাপালে। গোটেই নগৰখন এৰাতিতে জনশূন্য হৈ পৰিল। এই সকলোবোৰ কেনেকৈ হ’ল সেই বিষয়ে মানুহে বহুতো ভিন্ন কথা কয়। এনে অকাল মৃত্যুৰ বাবেই এতিয়াও ইয়াত বাসিন্দাসকলৰ আত্মা বিচৰণ কৰি আছে বুলি ধাৰণা কৰা হৈছে।


চুম্বকীয় পাহাৰ, লাডাখ


লেহ চহৰৰ পৰা ৩০ কিলোমিটাৰ দূৰত্বত লেহ-কাৰগিল ঘাইপথত অৱস্থিত এটা সৰু পথ যিয়ে মাধ্যাকৰ্ষণৰ পৰিঘটনাক প্ৰত্যাহ্বান জনায়। চুম্বকীয় পাহাৰ  ট্ৰেন্স-হিমালয় অঞ্চলৰ লেহ-কাৰগিল-শ্ৰীনগৰ ৰাষ্ট্ৰীয় ঘাইপথত অৱস্থিত। চুম্বকীয় পাহাৰৰ পূব দিশত সিন্ধু নদী বৈ আছে। এই পাহাৰ হৈছে ভাৰতৰ লাডাখৰ লেহৰ ওচৰত অৱস্থিত এটা মাধ্যাকৰ্ষণ পাহাৰ। স্থবিৰ বাহনবোৰক ওপৰলৈ টানি অনা পাহাৰটোয়ে অঞ্চলটোৰ বিন্যাস আৰু চাৰিওফালৰ ঢালবোৰে এটা পাহাৰৰ আলোকীয় ভ্ৰমৰ সৃষ্টি কৰে। ইয়াত গাড়ীবোৰে নিজৰ ইচ্ছামতে ওপৰলৈ উঠি যোৱাৰ সময়ত ঘণ্টাত ২০ কিলোমিটাৰ গতিবেগ লাভ কৰা বুলি জনা গৈছে। কোৱা হৈ যে পাহাৰৰ পৰা নিৰ্গত হোৱা এটা প্ৰবল চুম্বকীয় বল আছে যিয়ে ইয়াৰ পৰিসৰৰ ভিতৰত থকা বাহনবোৰক টানি আনে। লেহ-কাৰগিল ঘাইপথত সংঘটিত হোৱা এই অদ্ভুত ঘটনাটো বিশ্বৰ বিভিন্ন প্ৰান্তৰ পৰা অহা ভ্ৰমণকাৰীয়ে অনুভৱ কৰিছে আৰু সাক্ষ্য দিছে। ভাৰতৰ এই ৰহস্যময় স্থানৰ ব্যাখ্যাৰ বাবে বিজ্ঞানৰ দুটা সাধাৰণ তত্ত্ব আছে, পাহাৰটোৰ এটা শক্তিশালী চুম্বকীয় ক্ষেত্ৰ আছে যিয়ে এই গাড়ীবোৰক টানি আনে আনফালে কোৱা হয় যে ই এটা আলোকীয় ভ্ৰম হোৱাৰ সম্ভাৱনা আছে য’ত প্ৰকৃততে পথটো তললৈ যায় কিন্তু অন্য যেন লাগে। আনহাতে স্থানীয় লোকসকলেও বিশ্বাস কৰে যে পূৰ্বতে এইটোৱেই আছিল স্বৰ্গলৈ যোৱা পথ।

বিজ্ঞানীসকলৰ মতে ইয়াৰ আঁৰত চুম্বকীয় শক্তি তত্ত্বই কাম কৰে। এই তত্ত্ব অনুসৰি পাহাৰৰ পৰা নিৰ্গত হোৱা এটা প্ৰবল চুম্বকীয় বল আছে যিয়ে বাহনবোৰক নিজৰ পৰিসৰৰ ভিতৰত টানি লৈছে বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। কোৱা হৈছে যে পূৰ্বতে ভাৰতীয় বায়ুসেনাৰ বিমানসমূহে এই পাহাৰীয়া অঞ্চলটোত নিজৰ পথ সলনি কৰিবলগীয়া হৈছিল যাতে এই চুম্বকীয় শক্তিৰ প্ৰভাৱ নপৰে। ভাৰতৰ ভ্ৰমণৰ বাবে এইখন অন্যতম পৰিচিত ৰহস্যময় স্থান যিটো কেইবাটাও প্ৰকাশনতো প্ৰকাশ পাইছে। লাডাখৰ মেগনেটিক হিল হিচাপে বিখ্যাত ই উপত্যকাটোৰ এক প্ৰধান পৰ্যটনস্থলী।


নোহকালিকাই জলপ্ৰপাত, মেঘালয়


উত্তৰ-পূব ভাৰতৰ মেঘালয় অঞ্চলৰ পূব খাছি পাহাৰৰ চেৰাপুঞ্জীৰ ওচৰত অৱস্থিত নোহকালিকাই হৈছে উত্তৰ-পূবৰ অন্যতম শ্ৰেষ্ঠ স্থান। এই জলপ্ৰপাতটোৰ উচ্চতা ১১০০ ফুট। ই ভাৰতৰ অন্যতম ওখ জলপ্ৰপাত। চেৰাপুঞ্জী প্ৰচণ্ড বৰষুণৰ বাবে বিখ্যাতএই পতনৰ পানীৰ উৎস এইটোৱেই। ডিচেম্বৰৰ পৰা ফেব্ৰুৱাৰী মাহলৈকে শীতকালত নগণ্য বৰষুণৰ বাবে এই শৰত খৰালিত প্ৰায় শুকান হৈ পৰে। এই ৰহস্যময় জলপ্ৰপাত যিয়ে যিকোনো দৰ্শকক মন্ত্ৰমুগ্ধ কৰি পেলাব পাৰেদুখৰ বিষয় যে এটা কৰুণ কিংবদন্তি জৰিত হৈ আছে। খাচী শব্দ নোহকালিকাই  আক্ষৰিক অৰ্থত অনুবাদ "Jump of Ka Likai"। ইয়াত "কা" এটা উপসৰ্গ যিটো খাচী ভাষাত নাৰীক কোৱা হয়। জলপ্ৰপাতটোৰ ওচৰতে পোৱা ৰংজ্যৰতেহ গাঁৱত থকা লিকাই আছিল এগৰাকী কণমানিৰ বিধৱা মাতৃ। যিয়ে পুনৰ বিয়া কৰাইছিল এনে এজন মানুহৰ লগত যিয়ে ভাবিছিল যে তেওঁৰ পত্নীয়ে তেওঁৰ ছোৱালীজনীক তেওঁতকৈ বেছি ভাল পায়। এদিন মহিলাগৰাকীয়ে কাম কৰি থাকোঁতে স্বামীয়ে তেওঁৰ ছোৱালীজনীক হত্যা কৰি মৃতদেহটো ৰান্ধি কাই লিকাইক পৰিবেশন কৰে। ইয়াৰ পিছত কাই লিকাই ৰাতিৰ আহাৰ খাইছিল আৰু তাৰ পিছত যেতিয়া নিজৰ ছোৱালীজনীক চাবলৈ ওলাই গৈছিলতেতিয়া তাই বুট-বাদামৰ টোপোলাটোত জীয়েকৰ আঙুলি দেখিছিল। এইখিনি দেখি তাই অতি দুখী আৰু হতাশ হৈ জলপ্ৰপাতটোৰ পৰা জপিয়াই মৃত্যুক আকোৱালি ল’লেতাৰ পিছত সেই মহিলাগৰাকীৰ নামেৰে এই জলপ্ৰপাতটোৰ নাম ‘নোহ কা লিকাই’ ৰখা হ’ল।

 


তেজ-ৰঙা বৰষুণ, কেৰেলা


কেতিয়াবা প্ৰকৃতিয়ে এনে এক অনন্য ৰূপ দেখুৱাই দিয়ে, যিটো সাধাৰণ মানুহ আনকি ডাঙৰ ডাঙৰ বিজ্ঞানী সকলেও বুজিব নোৱাৰে। ২০০১ চনৰ ২৫ জুলাইৰ পৰা ২৩ ছেপ্টেম্বৰলৈকে দক্ষিণ ভাৰতৰ কেৰেলা ৰাজ্যত বিচ্ছিন্নভাৱে ৰঙা বৰষুণ পৰিছিল।  তেজ বৰণীয়া বৰষুণ দেখি কেৰেলাবাসী স্তম্ভিত হৈ পৰিল। পশ্চিম ঘাটৰ চহকী প্ৰাকৃতিক মহিমা থকা ঠাইৰ বাহিৰেও এটা বিশাল বন সংৰক্ষিত বনাঞ্চল, প্ৰলোভনমূলক উপকূলীয়, ইদুক্কি, বা ‘ৰঙা অঞ্চল’, ভাৰতৰ অন্যতম ৰহস্যময় স্থান হিচাপেও বিখ্যাত।  ইডুক্কিত ৰঙা ৰঙৰ বৰষুণ প্ৰথমবাৰৰ বাবে ২০০১ চনৰ ২৫ জুলাইত পৰিছিল, আৰু ২ মাহ ধৰি বিচ্ছিন্নভাৱে হৈছিল। এই তেজ-ৰঙা বৰষুণ স্থানীয় লোকে সংগ্ৰহ কৰিলে পৰিষ্কাৰ পানীলৈ পৰিণত হয় আৰু তলত ৰঙা কণাবোৰ থিতাপি লৈছিল।  ২০০১ চনত কেৰেলাৰ দুখন জিলা - কোট্টায়াম আৰু ইদুক্কিত এই বৰষুণ হৈছিল। সেইদিনা হঠাতে অতি প্ৰবল বতাহ বলিবলৈ ধৰিলে। প্ৰচণ্ড বতাহৰ লগতে ডাৱৰৰ পৰা বিজুলী ফাটিবলৈ ধৰিলে। হঠাতে বজ্ৰপাতৰ ডাৱৰৰ সৈতে প্ৰচণ্ড বৰষুণ দিবলৈ ধৰিলে, কিন্তু বৰষুণৰ পানীৰ ৰং দেখি কেৰেলাৰ জনসাধাৰণে চকুলো টুকি উঠিল। আচলতে পানীৰ ৰং তেজৰ দৰে ৰঙা আছিল আৰু আচৰিত কথাটো হ’ল এই বৰষুণৰ ৰঙা ৰঙৰ পানীয়েও কাপোৰত তেজৰ দৰে  দাগ পেলাই দিছিল।

এই ৰঙা বৰষুণৰ কাৰণ জানিবলৈ ২০০১ চনত বৰষুণৰ পানীৰ নমুনা চেণ্টাৰ ফৰ আৰ্থ ছায়েন্স ষ্টাডিজ (CESS)লৈ প্ৰেৰণ কৰা হৈছিল। এই ক্ষেত্ৰত CESS য়ে বিশ্বাস কৰিছিল যে এটা উল্কাপিণ্ডৰ বিস্ফোৰণৰ বাবে ৰঙা বৰষুণ দি আছে। কিন্তু পিছলৈ এই তত্ত্বটো ভুল বুলি প্ৰমাণিত হয় আৰু এই বৰষুণৰ পিছত পানীৰ নমুনা ট্ৰপিকেল বটানিকেল গাৰ্ডেন এণ্ড ৰিচাৰ্চ ইনষ্টিটিউট (TBGRI)লৈ প্ৰেৰণ কৰা হয়। তাত মাইক্ৰস্কোপিক পৰীক্ষা কৰিলে দেখা গ’ল যে বৰষুণৰ ৰঙা ৰঙৰ কাৰণটো হৈছে এক প্ৰকাৰৰ শেলাই। এই শেলাইৰ বাকী থকা শৈবাল আৰু বেক্টেৰিয়াৰ বাবে এই বৰষুণৰ পানী ৰঙা পৰি গৈছে। কিন্তু কেৰেলাৰ ডাৱৰত এই বেক্টেৰিয়াবোৰ কেনেকৈ উপনীত হ’ল সেয়া আজিও ৰহস্যৰ বিষয় হৈয়েই আছে। তত্ত্ব: বিজ্ঞানীসকলে বহু বিশ্লেষণ আৰু বিতৰ্কৰ অন্তত এই সংঘটনৰ এটা ব্যাখ্যা শূন্য কৰি তুলিছে। তেওঁলোকে কয় যে ৰঙা কণাবোৰ অঞ্চলটোত স্থানীয়ভাৱে বৃদ্ধি পোৱা শেলাইৰ বায়ুত থকা বিজাণু।

                                      

                                                                                                                                                                                                                                                                              সহায় লৈ


Disclaimer: The opinions expressed in this article are those of the author's. They do not purport to reflect the opinions or views of The Critical Script or its editor.

0 review
Ad

Related Comments

Newsletter!!!

Subscribe to our weekly Newsletter and stay tuned.