মণিপুৰ ৰাজ্যৰ মেতেই জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলে উদযাপন কৰা এক পাৰম্পৰিক লোকউৎসৱ।যাৰ‌ নাম নিংঙোল চাকৌবা। ইয়াক 'চাকৌবা' বা 'হিয়াংগৈ নিনি পান্‌বা' বুলিও কোৱা হয়। 

প্ৰতি বছৰে নৱেম্বৰ মাহত মণিপুৰী সকলে একত্ৰিত হৈ কন্যা সন্তানক উদযাপন কৰে। মণিপুৰৰ অন্যতম বৃহৎ উৎসৱ নিংঙোল চাকৌবা। প্ৰতি বছৰে নৱেম্বৰ মাহৰ পূৰ্ণিমাৰ দিনটোত ইয়াক পালন কৰা হয়।বিবাহিত মহিলা আৰু তেওঁলোকৰ পৈতৃক পৰিয়ালৰ মাজত প্ৰেমৰ বন্ধন শক্তিশালী কৰাৰ বাবে এই উৎসৱ উদযাপন কৰা হয়।

মণিপুৰীত “নিংঙোল” মানে কন্যা আৰু “চাকৌবা” মানে দুপৰীয়াৰ আহাৰ গ্ৰহণৰ বাবে মাতৃৰ ঘৰত নিমন্ত্ৰণ। মণিপুৰৰ ৰজা নংদা লাইৰেন পাখাংবা শাসনকালত নিংঙোল চাকৌবাৰ উদযাপন আৰম্ভ হৈছিল। ৰাণী লাইচানাই তেওঁৰ ভায়েক পইৰিটনক বছৰত এবাৰ ভোজৰ বাবে ৰজাৰ ৰাজপ্ৰাসাদলৈ নিমন্ত্ৰণ কৰিছিল। সেয়েহে ইয়াক নিংগল চাকৌবাৰ সলনি পিবা (ভাতৃ/সন্তান) চাকৌবা বুলি কোৱা হৈছিল। কিন্তু ১৯ শতিকাৰ ৰজা চাদৰকিৰ্টি সিঙৰ সময়ত এই পৰম্পৰা সলনি হৈছিল। তেওঁ তেওঁৰ ভনীসকলক ভোজৰ বাবে আমন্ত্ৰণ জনাইছিল কিয়নো তেওঁৰ বাবে এটা দিনত তেওঁলোকৰ স্থান ভ্ৰমণ কৰাটো কঠিন আছিল। এনেদৰে পৰম্পৰা তেতিয়াৰ পৰা নিংগল চাকৌবালৈ সলনি হৈছিল আৰু মণিপুৰৰ সমৃদ্ধ সংস্কৃতি আৰু ঐতিহ্যৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংশ হৈ পৰিছিল।

এই উৎসৱত বিবাহিত মহিলাসকলক তেওঁলোকৰ ভাতৃ আৰু পৰিয়ালৰ অন্যান্য সদস্যসকলৰ সৈতে একেলগে ভোজৰ বাবে তেওঁলোকৰ পৈতৃক পৰিয়াললৈ আমন্ত্ৰণ জনোৱা হয়। ভোজৰ পিছত তেওঁলোকৰ ভাতৃ, পিতৃ, খুৰা বা আন যিকোনো পুৰুষ পৰিয়ালৰ সদস্যয়ে উপহাৰ প্ৰদান কৰে। তেওঁলোকে বিশেষকৈ নিজৰ ভায়েকক আশীৰ্বাদ দিয়ে।নিংঙোল চাকৌবাৰ দিনা কন্যাসকলে তেওঁলোকৰ উৎকৃষ্ট কাপোৰ পিন্ধি এনেদৰে তেওঁলোকৰ "মাপাম" বা মাতৃৰ ঘৰ দৰ্শন কৰে। লগতে নানা তৰহৰ ফল আৰু মিঠাই আনে। তেওঁলোকৰ পৰিয়ালে সাধাৰণতে দামী মাছ ৰান্ধে আৰু ছোৱালীসকলে তেওঁলোকৰ পৰিয়ালৰ পৰা উপহাৰ আৰু আশীৰ্বাদ লাভ কৰে। এই উৎসৱ মণিপুৰৰ মেইটেই সম্প্ৰদায়ে বিশেষকৈ পালন কৰে।