আজিৰ যুৱ প্ৰজন্মত ছ’চিয়েল মিডিয়াৰ ব্যৱহাৰ বহু পৰিমাণে বৃদ্ধি পাইছে, আৰু ই এতিয়া কেৱল যোগাযোগ আৰু মনোৰঞ্জনৰ মাধ্যম নহয়, বৰঞ্চ সকলোৱে নিজৰ জীৱনটোক নিখুঁত আৰু আকৰ্ষণীয় কৰি তুলিবলৈ চেষ্টা কৰা এটা মঞ্চলৈ পৰিণত হৈছে ৷ যুৱক-যুৱতীসকলৰ মাজত ছ’চিয়েল মিডিয়াত দেখুৱাবলৈ প্ৰৱণতা বাঢ়িছে, যাৰ বাবেই বহুতো মানসিক আৰু সামাজিক সমস্যাৰ সৃষ্টি হৈছে।

*ছ’চিয়েল মিডিয়াৰ প্ৰভাৱ

ফেচবুক, ইনষ্টাগ্ৰাম, টুইটাৰ, স্নেপচ্যাটৰ দৰে ছ’চিয়েল মিডিয়া প্লেটফৰ্মে যুৱক-যুৱতীসকলৰ দৈনন্দিন কাম-কাজ সম্পূৰ্ণৰূপে সলনি কৰি পেলাইছে। ইয়াত সকলোৱে নিজৰ নিজৰ ফটো, ভিডিঅ' আৰু জীৱনৰ বিশেষ মুহূৰ্তবোৰ শ্বেয়াৰ কৰে। কিন্তু প্ৰায়ে এই পোষ্টবোৰ বাস্তৱৰ পৰা বহু দূৰত। মানুহে নিজৰ বাস্তৱ জীৱনৰ পৰিৱৰ্তে আদৰ্শ আৰু আকৰ্ষণীয় প্ৰতিচ্ছবি সৃষ্টি কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে। এই অভিনয়ে এখন ভুৱা পৃথিৱীৰ সৃষ্টি কৰে আৰু এইটো দেখি আনে অনুভৱ কৰে যে তেওঁলোকৰ জীৱনত কিবা এটা হেৰাই গৈছে।

* নিজকে প্ৰমাণ কৰাৰ ইচ্ছা

যুৱক-যুৱতীসকলৰ নিজকে প্ৰমাণ কৰাৰ প্ৰচণ্ড ইচ্ছা। তেওঁলোকে বিচাৰে যে মানুহে তেওঁলোকৰ সফলতা, তেওঁলোকৰ জীৱনশৈলী আৰু তেওঁলোকৰ ফেশ্বনক প্ৰশংসা কৰক। ইয়াৰ বাবে তেওঁলোকে নিজৰ জীৱনৰ প্ৰতিটো সৰু-ডাঙৰ মুহূৰ্ত ছ’চিয়েল মিডিয়াত শ্বেয়াৰ কৰে। ইয়াৰ ফলত কিছু সময়ৰ বাবে ইহঁতক হ্ৰস্বম্যাদী স্বীকৃতি আৰু জনপ্ৰিয়তা লাভ কৰে যদিও দীৰ্ঘম্যাদী সন্তুষ্টি বা সুখ নাপায়।

*মানসিক স্বাস্থ্যৰ ওপৰত প্ৰভাৱ

ছ’চিয়েল মিডিয়াত দেখুৱাই দিয়াৰ অভ্যাসে মানসিক স্বাস্থ্যৰ ওপৰত নেতিবাচক প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে। যেতিয়া যুৱক-যুৱতীসকলে আনৰ পোষ্ট নিখুঁত যেন দেখা পায়, তেতিয়া তেওঁলোকৰ নিজৰ ব্যৰ্থতা বা অসম্পূৰ্ণতাৰ বিষয়ে আত্মসন্দেহ আৰু হতাশাৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে। এনে তুলনাই তেওঁলোকৰ আত্মবিশ্বাসৰ অভাৱ ঘটায় আৰু তেওঁলোকে নিজৰ প্ৰকৃত পৰিচয় অস্বীকাৰ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে।

*ধন-সম্পত্তি আৰু বিলাসীতা দেখুওৱা

বহু সময়ত মানুহে চচিয়েল মিডিয়াত ধনী হোৱাৰ অভিনয় কৰে বা আড়ম্বৰপূৰ্ণ জীৱন কটায়। দামী ব্ৰেণ্ডৰ কাপোৰ, বিলাসী গাড়ী, আৰু বিদেশত ছুটী – এই সকলোবোৰ দেখুৱাবলৈ কৰা হয়। কিন্তু বাস্তৱত কিছু লোকেএইবোৰ কাম কেৱল দেখুৱাবলৈহে কৰে। এই ধৰণৰ অভিনয়ে যুৱক-যুৱতীসকলক এক বিভ্ৰান্তিকৰ বাৰ্তা দিয়ে যে সুখ আৰু সফলতা কেৱল বস্তুগত সম্পত্তিৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল।

*স্মাৰ্টফোন আৰু ছ’চিয়েল মিডিয়াৰ অতিমাত্ৰা ব্যৱহাৰ

ছ’চিয়েল মিডিয়াত নিজৰ ভাবমূর্তি বজাই ৰখাটো যুৱক-যুৱতীসকলৰ অভ্যাসত পৰিণত হৈছে৷ ইয়াৰ অতিমাত্ৰা ব্যৱহাৰে তেওঁলোকৰ মানসিক আৰু শাৰীৰিক স্বাস্থ্যৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে। অহৰহ ছ’চিয়েল মিডিয়া ব্যৱহাৰ তেওঁলোকৰ টোপনি ব্যাঘাত জন্মায় আৰু পঢ়া-শুনা বা কামত মনোনিৱেশ কমি যায়। ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকৰ জীৱনৰ আন আন দিশতো নেতিবাচক প্ৰভাৱ পৰে আৰু ইয়াৰ ফলত বহু যুৱক-যুৱতী বেয়া পথত যোৱাও আমি দেখা পাওঁ।ইয়াত কেৱল যুৱ প্ৰজন্মক দোষাৰোপ কৰিলেই নহ'ব, তেওঁলোকৰ উপৰিও বহু লোকে এই মানসিকতা ৰাখে।

ছ’চিয়েল মিডিয়া এতিয়া যুৱক-যুৱতীসকলৰ জীৱনৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংগ হৈ পৰিছে। ইয়াৰ ফলত তেওঁলোকৰ মানসিক স্বাস্থ্যৰ ওপৰত প্ৰভাৱ পৰাই নহয় সমাজত মিছা আৰু বিভ্ৰান্তিকৰ বাৰ্তাও বিয়পি পৰে।