মহিষাসুৰ হিন্দু পৌৰাণিক কাহিনীৰ অপৰিসীম শক্তিৰ বাবে পৰিচিত এক দৈত্য আছিল। "মহিষাসুৰ" নামটো সংস্কৃতৰ দুটা শব্দৰ পৰা উদ্ভৱ হৈছে: "মহিষা" যাৰ অৰ্থ ম'হ আৰু "অসুৰ" যাৰ অৰ্থ দৈত্য। দেৱী ভাগৱত পুৰাণত এটা কাহিনী আছে যে ৰম্ভ নামৰ এজন অসুৰ আছিল যি অগ্নিদেৱৰ তপস্যাৰ দ্বাৰা মহিষী অৰ্থাৎ ম'হৰ পৰা এজন পুত্ৰ জন্ম হৈছিল, সেয়ে তেওঁক মহিষাসুৰ বুলি কোৱা হৈছিল।এই অসুৰে একমাত্ৰ বৰৰ কাৰণেই যেতিয়াই মন যায় মানুহ আৰু ম'হৰ ৰূপ ল'ব পাৰিছিল । মহিষাসুৰে ইচ্ছামতে ম’হ আৰু মানুহৰ ৰূপৰ মাজত নিৰৱচ্ছিন্নভাৱে স্থানান্তৰিত হোৱাৰ ক্ষমতা লাভ কৰিছিল।

কিংবদন্তি অনুসৰি, সৃষ্টিকৰ্তা ব্ৰহ্মাৰ অটল ভক্ত মহিষাসুৰে ব্ৰহ্মাৰ পৰা এক শক্তিশালী বৰ লাভ কৰিছিল যাৰ ফলত তেওঁক দেৱ-অসুৰৰ বিৰুদ্ধে অজেয় কৰি তুলিছিল। নতুনকৈ পোৱা শক্তিৰ দ্বাৰ মহিষাসুৰে আকাশ-পৃথিৱী উভয়কে আতংকিত কৰিবলৈ ধৰিলে। তেওঁ স্বৰ্গত হঠাতে আক্ৰমণ চলাই ইন্দ্ৰক পৰাস্ত কৰি সকলোৰে নিয়ন্ত্ৰণ দখল কৰি দেৱতাসকলক পলায়ন কৰিবলৈ বাধ্য কৰালে। এই ভয়াৱহ পৰিস্থিতিৰ সন্মুখীন হৈ দেৱতাসকলে তেওঁলোকৰ হস্তক্ষেপ বিচাৰি ব্ৰহ্মা, বিষ্ণু আৰু মহেশ (শিৱ)ক লৈ গঠিত ত্ৰিমূৰ্তীৰ ওচৰলৈ গল। একাধিক চেষ্টাৰ পিছতো দেৱতাসকলে মহিষাসুৰৰ শক্তিক প্ৰত্যাহ্বান জনাবলৈ নিজৰ প্ৰচেষ্টা একত্ৰিত কৰিলে, যদিও আকৌ এবাৰ পৰাজয়ৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হ’ল।এনে অৱস্থাত সকলো দেৱ-দেৱীয়ে নিজ নিজ শক্তি একত্রিত কৰি এক প্ৰৱল শক্তিৰ প্ৰকাশ কৰিছিল যি নাৰীৰ ৰূপত অৱতাৰ লাভ কৰিছিল। এই দেৱীৰ নাম আছিল মা দুর্গা। বিভিন্ন অস্ত্ৰৰে সজ্জিত আৰু সিংহত উঠি দুৰ্গাই মহিষাসুৰৰ লগত ন দিন ৰাতি চলি থকা তীব্ৰ যুদ্ধত লিপ্ত হয়।

আন এক লোককথা অনুসৰি ভাৰতৰ কৰ্ণাটকৰ এখন চহৰ মহিষুৰু (বৰ্তমান মাইচুৰ)  ঠাইখন সাংস্কৃতিক আৰু ঐতিহাসিক ঐতিহ্যৰ এক অবিচ্ছেদ্য অংগ। মহিষাসুৰ আৰু দেৱী দুৰ্গাৰ জনপ্ৰিয় পৌৰাণিক কাহিনীৰ সৈতে নগৰখনৰ নাম সংযোগ কৰা হৈছে ।

স্থানীয়ভাৱে চামুণ্ডেশ্বৰী নামেৰে পৰিচিত দেৱীয়ে মাইচুৰৰ সমীপৰ এটা বিশিষ্ট চামুণ্ডি পাহাৰৰ ওপৰত মহিষাসুৰক পৰাস্ত কৰি হত্যা কৰে।এই কিংবদন্তি যুদ্ধখন সংঘটিত হোৱা ঠাইখন চামুণ্ডেশ্বৰী মন্দিৰ হিচাপে নিৰ্মাণ কৰা হয়। এই মন্দিৰটো এটা উল্লেখযোগ্য ধৰ্মীয় আৰু সাংস্কৃতিক ল্যাণ্ডমাৰ্ক হিচাপে প্ৰতি বছৰে নৱৰাত্ৰি আৰু মাইচুৰৰ এটা প্ৰধান উৎসৱ মাইচুৰদশ্বেৰাৰ সময়ত উদযাপন কৰা হয়।

ভাৰতত ব্ৰিটিছৰ যুগত "মহিষুৰু" নামটোৰ ৰূপান্তৰ ঘটিছিল আৰু শেষত ইংৰাজী ভাষাত "মাইচুৰ" নামেৰে ৰূপান্তৰিত হৈছিল। পিছলৈ কানাড়া ভাষা আৰু সাংস্কৃতিক পুনৰুজ্জীৱনৰ অংশ হিচাপে চহৰখনৰ নামটো কানাড়া ভাষাত "মইছুৰু" ৰূপে পৰিগণিত কৰা হয়। এই কিংবদন্তিটোৱে নগৰখনৰ নামটোৰ বাবে এক মনোমোহা উৎপত্তিৰ কাহিনী প্ৰদান কৰাই নহয়, মাইচুৰৰ গভীৰ সাংস্কৃতিক আৰু পৌৰাণিক তাৎপৰ্য্য আৰু দেৱী দুৰ্গা পূজাৰ সৈতে ইয়াৰ সম্পৰ্কও প্ৰতিফলিত কৰে।