সমগ্ৰ অসমতে প্ৰতি বছৰে ৩১ জানুৱাৰীত পালন কৰা মে-ডাম-মে-ফী উৎসৱ আহোমসকলৰ পূৰ্বপুৰুষৰ অন্যতম পূজা। বিশেষকৈ আহোমসকলে দ্বাদশ শতিকাৰ পৰাই এই উৎসৱ পালন কৰি আহিছে। মে-ডাম-মে-ফীৰ আক্ষৰিক অৰ্থ হৈছে, ‘মে’ মানে প্ৰসাদ, ‘ডাম’ মানে পূৰ্বপুৰুষ আৰু ‘ফি’ মানে ঈশ্বৰ। ইয়াত পূৰ্বপুৰুষৰ প্ৰতি শ্ৰদ্ধা প্ৰদৰ্শন কৰাৰ লগতে সমাজলৈ তেওঁলোকে আগবঢ়োৱা অৱদান স্মৰণ কৰা হয়। ই এক প্ৰাচীন বিশ্বাস যিয়ে মৃতকৰ মাজত ঐশ্বৰিকতা বিচাৰে। সকলো টাই সম্প্ৰদায়ৰ লোকসকলে এই উৎসৱত পূৰ্বপুৰুষক দেৱতা হিচাপে পূজা কৰাৰ প্ৰথা আছে। মে-ডাম-মে-ফিৰ সময়ত তিনিজন দেৱতা: গ্ৰীহডাম, ডাম চাংফি, আৰু স্বৰ্গৰ দেৱতা মে ডাম মে ফিক পূজা কৰা হয় আৰু উপহাৰ আগবঢ়োৱা হয়।

 ৪০০ বছৰতকৈও অধিক সময় ধৰি অসমৰ চৰাইদেউত মে-ডাম-মে-ফি তাৎপৰ্য্যৰ স্মৃতিত এক ৰাজহুৱা অনুষ্ঠান অনুষ্ঠিত হৈ আহিছে। চৰাইদেউ ত্ৰয়োদশ শতিকাৰ পৰা আহোম ৰাজ্যৰ প্ৰথম স্থায়ী ৰাজধানী আছিল আৰু আহোম ৰজাসকলৰ সমাধিস্থল আছিল। আহোমসকলৰ বিশ্বাস অনুসৰি যেতিয়া মানুহৰ অমৰ আত্মা ঐশ্বৰিক আত্মাৰ লগত একত্ৰিত হয় তেতিয়া পূৰ্বপুৰুষসকলে অতি সোনকালেই দেৱতাৰ ফালে গমন কৰে। মে-ডাম-মে-ফী উৎসৱৰ পৰম্পৰা প্ৰতি বছৰে ৩১ জানুৱাৰীত সমগ্ৰ অসমত বিশেষকৈ ডিব্ৰুগড়ৰ লখিমপুৰত অনুষ্ঠিত হয় আৰু আহোমৰ জনসংখ্যা সৰ্বাধিক শিৱসাগৰৰ অঞ্চলসমূহত ইয়াক সাম্প্ৰদায়িকভাৱে উদযাপন কৰা হয়। অসমত টাই আহোম জনসাধাৰণে ধৰ্মীয় আৰু পৰম্পৰাগত ৰীতি-নীতিৰে পূজা কৰি পূৰ্বপুৰুষক শ্ৰদ্ধাঞ্জলি জনাই মে-ডাম-মে-ফী উৎসৱ উদযাপন কৰিছিল। বিশেষকৈ উজনি অসমৰ গোলাঘাট, যোৰহাট, চৰাইদেউ, শিৱসাগৰ, তিনিচুকীয়া আৰু ডিব্ৰুগড় আৰু ধেমাজি, লখিমপুৰ জিলাৰ টাই আহোম সম্প্ৰদায়ৰ সৰহ সংখ্যক লোকৰ সৰ্ববৃহৎ উৎসৱ  পৰম্পৰাগত ৰীতি-নীতিৰে পালন কৰা হয়।

টাই আহোম সমাজত সামূহিকভাৱে ‘মে-ডাম-মে-ফী’ উৎসৱ পালন কৰা হয় আৰু প্ৰাচীন অসমৰ প্ৰথম আহোম ৰজা চুকাফাৰ স্মৃতিত সামৰিক পোছাক পৰিধান কৰি টাই আহোমৰ লোকসকলে ৰঙীন অনুষ্ঠান উপস্থাপন কৰে। এই গুৰত্বপূৰ্ণ দিনটোত  ৰাজ্যিক বন্ধ প্ৰদান কৰা হয়।