ৰেৱকান্ত মহন্ত অসমৰ এজন বিশিষ্ট সত্ৰীয়া শিল্পী, পৰম্পৰাগত বাঁহৰ মুখা নিৰ্মাণৰ বিশেষজ্ঞতাৰ বাবে পৰিচিত। ১৯৩৫ চনৰ ১৯ এপ্ৰিলত শিৱসাগৰৰ খাটপাৰ সত্ৰত জন্মগ্ৰহণ কৰা তেখেতে অসমৰ সত্ৰীয়া সংস্কৃতিৰ অবিচ্ছেদ্য অংগ আৰু এই প্ৰাচীন শিল্পকলাৰ সংৰক্ষণ, প্ৰসাৰৰ ক্ষেত্ৰত উল্লেখযোগ্য ভূমিকা পালন কৰিছে।

তেওঁ সৰুতে পিতৃৰ নিৰ্দেশনাত মুখা নিৰ্মাণৰ কলা শিকিবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। বহু দশক ধৰি তেওঁ নিজৰ দক্ষতাক নিখুঁত কৰি তুলিছিল আৰু এক অনন্য কলাত্মক শৈলী গঢ়ি তুলিছিল যাৰ বাবে তেওঁ ৰাষ্ট্ৰীয় স্বীকৃতি লাভ কৰিছে। বাঁহ আৰু অন্যান্য প্ৰাকৃতিক সামগ্ৰীৰে নিৰ্মিত তেওঁৰ মুখা ভাওনা-শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱে প্ৰৱৰ্তন কৰা পৰম্পৰাগত অসমীয়া নাট্য প্ৰদৰ্শনত বহুলভাৱে ব্যৱহাৰ কৰা হয়। জটিল বিৱৰণ আৰু প্ৰকাশভংগীৰ ডিজাইনৰ বাবে পৰিচিত এই মুখাসমূহে মঞ্চত পৌৰাণিক চৰিত্ৰসমূহক জীৱন্ত কৰি তোলাত সহায় কৰে।

মুখা নিৰ্মাণৰ ক্ষেত্ৰত আগবঢ়োৱা অনবদ্য অৱদানৰ বাবে ৰেবকান্ত মহন্তই সংগীত নাটক অকাডেমী বঁটা (২০১৪), শিল্প গুৰু বঁটা (২০০৮), বিষ্ণুপ্ৰসাদ ৰাভা বঁটা (২০১৫) আৰু ২০২৫ বৰ্ষৰ পদ্মশ্ৰী বঁটাকে ধৰি কেইবাটাও সন্মানীয় বঁটাৰে সন্মানিত হৈছে। এই পৰম্পৰাগত শিল্পৰ প্ৰতি তেওঁৰ সমৰ্পণে ইয়াৰ চহকী ঐতিহ্য সংৰক্ষণ কৰাই নহয়, নতুন প্ৰজন্মৰ শিল্পীকো মুখা নিৰ্মাণক পেছা হিচাপে গ্ৰহণ কৰিবলৈ অনুপ্ৰাণিত কৰিছে।

ৰেৱকান্ত মহন্তৰ এই কামে অসমৰ গভীৰ শিপাই থকা সাংস্কৃতিক পৰম্পৰাক উজ্জ্বল কৰি তুলিছে, আধুনিক যুগত বাঁহৰ মুখা নিৰ্মাণৰ উত্তৰাধিকাৰ যাতে অব্যাহত থাকে তাৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখিছে। তেওঁৰ অৱদানসমূহে ভাৰতৰ সাংস্কৃতিক পৰিৱেশত থলুৱা কলাৰ গুৰুত্বৰ প্ৰমাণ হিচাপে কাম কৰে।