লৰ্ড কাৰ্জন হল গুৱাহাটীৰ অন্যতম ঐতিহাসিক ঠাই। ই গুৱাহাটীৰ প্ৰথমটো পুথিভঁৰাল সহ ৰাজহুৱা হল । ১৯০০ চনৰ আৰম্ভণিতে যেতিয়া গুৱাহাটীত ৰাজহুৱা স্থানৰ অভাৱ আছিল, তেতিয়া এই হল সমাৱেশৰ বাবে উপলব্ধ আছিল। বিশেষকৈ ভাৰতীয় স্বাধীনতা আন্দোলনে গতি লাভ কৰাৰ লগে লগে এই অভাৱেই অসমীয়া বুদ্ধিজীৱীসকলক অতিৰিক্ত স্থানৰ পোষকতা কৰিবলৈ প্ৰেৰণা যোগাইছিল।

কাৰ্জন হলৰ উৎপত্তি ১৯০০ চনত লৰ্ড কাৰ্জনৰ অসম ভ্ৰমণৰ পৰাই অনুসন্ধান কৰিব পাৰি।ভাৰতৰ ভাইচৰয়ক আদৰিবলৈ মাণিক চন্দ্ৰ বৰুৱা আৰু জগন্নাথ বৰুৱা, গঠন হৈছিল, আৰু যথেষ্ট পৰিমাণৰ ধন সংগ্ৰহ কৰা হয়। কিন্তু ১৮৯৭ চনৰ বিধ্বংসী মহাভূমিকম্পৰ পিছত হোৱা অৰ্থনৈতিক প্ৰত্যাহ্বানসমূহ বিবেচনা কৰি বৰুৱাই বিচক্ষণ বিত্তীয় ব্যৱস্থাপনাৰ প্ৰয়োজনীয়তা আগতেই দেখিছিল।তেওঁ উদ্বৃত্ত ধন কেৱল ক্ষণস্থায়ী উদযাপনৰ বাবে নহয়, স্থায়ী সম্প্ৰদায়ৰ সম্পত্তিৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰাৰ পোষকতা কৰিছিল।

বৰুৱাৰ দৃষ্টিভংগী অনুসৰণ কৰি ১৯০৩ চনত মেঘদূত ভৱনৰ ওচৰত কাৰ্জন হল নিৰ্মাণ কৰা হয়, যিটো নাগৰিক প্ৰগতি আৰু জনকল্যাণৰ প্ৰতি দায়বদ্ধতাৰ প্ৰতীক। লৰ্ড কাৰ্জনে এই পদক্ষেপক লৈ সন্তুষ্টি প্ৰকাশ কৰি নিজৰ ব্যক্তিগত ডায়েৰীত ইয়াৰ উল্লেখ কৰি ইয়াৰ তাৎপৰ্যৰ ওপৰত আলোকপাত কৰে। কিন্তু কটন কলেজৰ সম্প্ৰসাৰণৰ লগে লগে হলটোৰ সান্নিধ্যই শৈক্ষিক পৰিৱেশত প্ৰভাৱ পেলোৱাৰ বাবে উদ্বেগ সৃষ্টি হয়।

ইয়াৰ প্ৰতিক্ৰিয়া স্বৰূপে ১৯১২ চনত মাণিক চন্দ্ৰ বৰুৱাই দীঘলীপুখুৰীৰ বিপৰীতে এটা নতুন স্থান অধিগ্ৰহণৰ নেতৃত্ব দিয়ে, পিছলৈ নবীন চন্দ্ৰ বৰদলৈৰ সন্মানত নামকৰণ কৰা হ'ল এই নতুন হলটোৱে বৌদ্ধিক বক্তৃতা আৰু সাংস্কৃতিক আদান-প্ৰদানৰ কেন্দ্ৰ হিচাপে কাৰ্জন হলৰ উত্তৰাধিকাৰ অব্যাহত ৰাখিছিল।তদুপৰি কাৰ্জন হল সুভাষ চন্দ্ৰ বসু, জয়প্ৰকাশ নাৰায়ণ, চি.এফ. এণ্ড্ৰুজ, যাৰ বক্তৃতাই প্ৰজন্মক অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল।

আজি কাৰ্জন হল গুৱাহাটীৰ অতীতৰ প্ৰতীক হিচাপে ধৰা হয়। ইয়াৰ চিৰস্থায়ী উত্তৰাধিকাৰীয়ে সেই ব্যক্তিসকলৰ সোঁৱৰণী হিচাপে কাম কৰে যিসকলে দূৰদৰ্শিতা আৰু নিষ্ঠাৰ জৰিয়তে চহৰখনৰ সাংস্কৃতিক সমৃদ্ধি আৰু সমাজৰ উন্নতিত অৰিহণা যোগাইছিল।