শীতকালীন ছুটীৰ সন্ধিয়া সকলোয়ে আইতাকৰ কাষত বহি চন্দ্ৰৰ পোহৰত কিছু আচৰিত লোককথাৰে কাহিনী শুনিছিল। সেইয়া এক সুন্দৰ স্মৃতি। সকলোৰে হয়তো মনত আছে, জুইৰ চাৰিওফালে বহি বহুতো আমোদজনক কাহিনী আমি শুনিছিলো।তাৰে ভিতৰত এটি জনপ্ৰিয় কাল্পনিক কাহিনী হ'ল বুঢ়ী আইৰ সাধু।

বুঢ়ী আইৰ সাধু অসমীয়া সাহিত্যৰ অন্যতম বিখ্যাত উপকথাৰ সংকলন। ই লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাই ৰচনা কৰা এটি জনপ্ৰিয় গ্ৰন্থ। এই কিতাপখন প্ৰথম প্ৰকাশ পাইছিল ১৯১১ চনৰ অক্টোবৰ অথবা নৱেম্বৰ মাহত। সাহিত্যৰথী লক্ষ্মীনাথ বেজবৰুৱাই বহুজনৰপৰা লিখিত ৰূপত সাধু কথাবোৰ সংগ্ৰহ কৰিছিল। এই সাধুকথাবোৰকে "বুঢ়ী আইৰ সাধু" নাম দি সাধু সংকলনৰূপে প্ৰকাশ কৰিছিল। এই কিতাপখন ইংৰাজীলৈ নৃপেন দত্ত বৰুৱাৰ দ্বাৰা "Old Mother's Wise Tales" নামেৰে অনুবাদ কৰা হৈছিল আৰু ভাৰতৰ এলবিএছ প্ৰকাশনৰ দ্বাৰা প্ৰকাশিত হৈছিল।

 অসমীয়া লোকসমাজৰ ঐতিহ্যবাহী কাহিনীসমূহ বেজবৰুৱাই সংগ্ৰহ কৰিছিল।বুঢ়ী আইৰ সাধুত মুঠ ৩০টা সাধু আছে। প্ৰত্যেক কাহিনীতেই নৈতিক শিক্ষা আৰু জীৱনৰ মৌলিক সত্যৰ ওপৰত গুৰুত্ব আৰোপ কৰা হৈছিল। গ্ৰন্থখন শিশু আৰু প্ৰাপ্তবয়স্ক উভয়ৰ বাবে সহজে বুজাব পৰা ভাষাৰে লিখা হৈছে।

লেখকে এই কাহিনীবোৰ অসমৰ সাধাৰণ স্থানীয় লোকসকলৰ পৰা সংগ্ৰহ কৰি এই কিতাপখন প্ৰস্তুত কৰিছিল। তেওঁ কিতাপখনৰ প্ৰস্তাৱনাত উল্লেখ কৰা নামবোৰ যি সকলে লোককাহিনীৰ অৱদান আগবঢ়াইছিল (কিন্তু কোনে কোনটো অৱদান আগবঢ়াইছিল সেয়া স্পষ্টভাৱে উল্লেখ কৰা নাই) আছিল ভ্ৰমৰেন্দ্ৰ ডেকা, মহী চন্দ্ৰ বৰা, সীতানাথ শৰ্মা, সৰ্বেশ্বৰ শৰ্মা কটকী, ৰুদ্ৰকান্ত গোস্বামী, ৱাজেড আলি, নৰনাথ শৰ্মা, ৰোসেশ্বৰ শৰ্মা, পদ্মধৰ চলিহা, ৰত্নকান্ত শৰ্মা, হলধৰ ভূঞা, গোলোক চন্দ্ৰ শৰ্মা, মেঘনাথ ডেকা, ৰূপচন্দ্ৰ বৰুৱা, দিননাথ মেধি, লোকনাথ দাস, গোবিন্দ চন্দ্ৰ চৌধুৰী আৰু দিনেশ্বৰ দত্ত।

১৯৬৩ চনত বেজবৰুৱাৰ গ্ৰন্থখনৰ তেজীমলা নামৰ সাধুটোৰ আধাৰত আনোৱাৰ হুছেইন পৰিচালিত একে নামৰ ছবি এখনে মুক্তি পায়। তেজীমলাই আঞ্চলিক ছবিৰ শিতানত শ্ৰেষ্ঠ অসমীয়া ছবি হিচাপে ৰাষ্ট্ৰপতিৰ “চাৰ্টিফিকেট অৱ মেৰিট” লাভ কৰে।আৰু এনেধৰণৰ এই কিতাপৰ কাহিনীৰ ওপৰত বহুতো চলচ্চিত্ৰ নিৰ্মান কৰা হৈছিল।

এই গ্রন্থখনে অসমীয়া সাহিত্যত পৰম্পৰাগত সাধুসংগ্ৰহৰ এক অমূল্য সম্পদ হিচাপে আজিও নিজৰ গুৰুত্ব অটুট ৰাখি আহিছে।